Odnoście drukarstwa we Lwowie przeprowadzono dużą liczbę badań. W 1460 roku mieszczanin Sergiej Dropan założył, a wkrótce ofiarował swoją drukarnię lwowskiemu monasterowi św. Onufrego. Jest to jedna z pierwszych wzmianek o drukarni we Lwowie i w Ukrainie.

 

W 1572 – 1573 latach Iwan Fiodorow założył we Lwowie znaną „drukarnię Fiodorowa”, która przez dłuższy czas była wiodącą w mieście. W tym, nadpis na jego nagrobku świadczy, że Fiodorow odnowił zaniedbaną niegdyś sprawę – i jego rolę w życiu kulturowym byłoby ciężko przecenić.

 

W XVII w. we Lwowie funkcjonowały drukarnie Mychajla Sliozki, Arsenija Zhelyborskiego i Józefa Szumlańskiego. Wykorzystując później możliwości Józefa Szumlańskiego przy cerkwi Jura założono nową drukarnię, na czele której stanął Horodecki. On wydał  pierwsze drukowane wschodniosłowiańskie wydanie z nutami Irmologionu. Lecz w drugiej połowie XVII w. warunki do druku istotnie się pogorszyły. Administracja polska zabrania działalność cyrylicznych drukarni m. Lwowa.

 

Po tym, jak w 1651 roku wojsko polskie zostaje podbite pod Beresteczkiem administracja polska zamyka wszystkie drukarnie cyryliczne we Lwowie. Działalność drukarni Bractwa Uspieńskiego we Lwowie ogranicza się wydawaniem niewielkich ksiąg – horologionów i elementarzy. Wtenczas jednak drukują się takie księgi jak Triodna pisna, Ewangelia, Oktoich, Triod’ cwitna, Apostoł i Mineja. Oprócz tego drukarnia działa z ciągłymi przerwami. W 1745 roku wydano prefekta Akademii Kijowsko-mohylańskiej akademika Mychajła Kozaczyńskiego. A w drugiej połowie XVIII w. drukarnia kontynuuje swoją nieregularną działalność. Na początku XVIII w. we Lwowie aktywnie działa łacińsko-polska drukarnia bractwa Świętej Trójcy przy lwowskiej Katedrze.

 

Na dzień dzisiejszy we Lwowie istnieje taka ilość przedsiębiorstw wydawniczych:

 

• wydawnictwa – 163;
• poligrafia – 198;
• nakład nośników magnetycznych – 5.